SERİN SERİN AĞLIYOR RÜZGÂR

“Ehline denk gelmeyen her şey ziyan olur,

can da

inci mercan da.”

Geçtiğimiz ay  bu ülkede otuz iki kadın öldürüldü.

“yılkı atları yürüyor yağmurda

sessiz bir okyanus akıp gidiyor yanımdan

ayrı şehirlerde aynı aynalara bakıyoruz

her gün biri eksiliyor fotoğraflardan…”

Bizim ülkemizde kadın olmak zor iştir…

Çünkü bu toplumda kadın olmak,

önce evde,

sonra okulda ve sokakta,

çalışma fırsatı bulursanız işte.

Evlendiğinizde evim dediğiniz hapishanede

Haksızlığa uğramaktır!..

Önce kısıtlamalar,

ardından tehditler,

tacizler,

tecavüzler gelir…

Ve

Hiç gülmemiş gibi

Hiç sev(il)memiş gibi

Hiç yaşamamış gibi

Öldürülürsünüz…

“Evler,

dükkanlar,

camlar ,tahtalar onarılır elbet.

Peki ya insanlar.

Ya onların yaraları,

yıkıntıları,

yangınları.

Ya gidip de dönmeyenler

kalanlar..”

Saadet öğretmeni  de katlettiler.

İki çocuğu ve

Öğrencileri öksüz kaldı…

İstanbul Sözleşmesi’nin iptal edilen maddelerinden biri “Taraf devletler, kültür, töre, din, gelenek veya sözde ‘namus’ gibi kavramların, bu Sözleşme kapsamındaki herhangi bir şiddet eylemine gerekçe olarak kullanılmamasını temin edeceklerdir.” diyordu. Ama, iptal edildiği için devletin seni boşanmak üzere olduğun erkekten korumak gibi  bir sorumluluğu da yoktu öğretmenim!..

Sana adını verenler,

Bir ömür mutlu olmanı dilemiş olsalar da

Kötülüklerin büsbütün egemen olduğu ,

namussuz bir çağ bu ,

biliyorsun, öğretmenim.

Şimdi yattığın yerden çiçeklere ulaştırırsın güzelliğini,

Kuşlar, arılar taşır seni enginlere,

Sevgi dolu kalplere…

İşte öğretmenim,

“yılkı atları dönmüş

tutup bir bulutun elinden geliyorsun.

ama,

serin serin ağlıyor rüzgâr…”